Definify.com
Definition 2024
bijstaan
bijstaan
Dutch
Verb
bijstaan
- (transitive) to assist
Inflection
| Inflection of bijstaan (strong class 6, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijstaan | |||
| past singular | stond bij | |||
| past participle | bijgestaan | |||
| infinitive | bijstaan | |||
| gerund | bijstaan n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | sta bij | stond bij | bijsta | bijstond |
| 2nd person sing. (jij) | staat bij | stond bij | bijstaat | bijstond |
| 2nd person sing. (u) | staat bij | stond bij | bijstaat | bijstond |
| 2nd person sing. (gij) | staat bij | stondt bij | bijstaat | bijstondt |
| 3rd person singular | staat bij | stond bij | bijstaat | bijstond |
| plural | staan bij | stonden bij | bijstaan | bijstonden |
| subjunctive sing.1 | sta bij | stonde bij | bijsta | bijstonde |
| subjunctive plur.1 | staan bij | stonden bij | bijstaan | bijstonden |
| imperative sing. | sta bij | |||
| imperative plur.1 | staat bij | |||
| participles | bijstaand | bijgestaan | ||
| 1) Archaic. | ||||