Definify.com
Definition 2025
bidodian
bidodian
Old Saxon
Verb
bidōdian
- to kill
Conjugation
Conjugation of bidōdian (weak class 1)
| infinitive | bidōdian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | bidōdiu | bidōdida |
| 2nd person singular | bidōdis | bidōdides |
| 3rd person singular | bidōdid | bidōdida |
| plural | bidōdiad | bidōdidun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | bidōdie | bidōdidi |
| 2nd person singular | bidōdies | bidōdidis |
| 3rd person singular | bidōdie | bidōdidi |
| plural | bidōdien | bidōdidin |
| imperative | present | |
| singular | bidōdi | |
| plural | bidōdiad | |
| participle | present | past |
| bidōdiandi | bidōdid | |