Definify.com
Definition 2025
beatissimus
beatissimus
Latin
Adjective
beātissimus (superlative of beātus)
- happiest, or very fortunate
- wealthiest, or very prosperous
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | beātissimus | beātissima | beātissimum | beātissimī | beātissimae | beātissima | |
| genitive | beātissimī | beātissimae | beātissimī | beātissimōrum | beātissimārum | beātissimōrum | |
| dative | beātissimō | beātissimō | beātissimīs | ||||
| accusative | beātissimum | beātissimam | beātissimum | beātissimōs | beātissimās | beātissima | |
| ablative | beātissimō | beātissimā | beātissimō | beātissimīs | |||
| vocative | beātissime | beātissima | beātissimum | beātissimī | beātissimae | beātissima | |