Definify.com
Definition 2025
beatior
beatior
Latin
Adjective
beātior (comparative of beātus)
Inflection
Third declension, comparative variant
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | beātior | beātius | beātiōrēs | beātiōra | |
| genitive | beātiōris | beātiōrum | |||
| dative | beātiōrī | beātiōribus | |||
| accusative | beātiōrem | beātius | beātiōrēs | beātiōra | |
| ablative | beātiōre | beātiōribus | |||
| vocative | beātior | beātius | beātiōrēs | beātiōra | |