Definify.com
Definition 2025
baubatus
baubatus
Latin
Participle
baubātus m (feminine baubāta, neuter baubātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | baubātus | baubāta | baubātum | baubātī | baubātae | baubāta | |
| genitive | baubātī | baubātae | baubātī | baubātōrum | baubātārum | baubātōrum | |
| dative | baubātō | baubātō | baubātīs | ||||
| accusative | baubātum | baubātam | baubātum | baubātōs | baubātās | baubāta | |
| ablative | baubātō | baubātā | baubātō | baubātīs | |||
| vocative | baubāte | baubāta | baubātum | baubātī | baubātae | baubāta | |
References
- baubatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016