Definify.com
Definition 2025
baptizatus
baptizatus
Latin
Participle
baptīzātus m (feminine baptīzāta, neuter baptīzātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | baptīzātus | baptīzāta | baptīzātum | baptīzātī | baptīzātae | baptīzāta | |
| genitive | baptīzātī | baptīzātae | baptīzātī | baptīzātōrum | baptīzātārum | baptīzātōrum | |
| dative | baptīzātō | baptīzātō | baptīzātīs | ||||
| accusative | baptīzātum | baptīzātam | baptīzātum | baptīzātōs | baptīzātās | baptīzāta | |
| ablative | baptīzātō | baptīzātā | baptīzātō | baptīzātīs | |||
| vocative | baptīzāte | baptīzāta | baptīzātum | baptīzātī | baptīzātae | baptīzāta | |
Descendants
- Welsh: bydysawd
References
- BAPTIZATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)