Definify.com
Definition 2025
averruncatus
averruncatus
Latin
Participle
āverruncātus m (feminine āverruncāta, neuter āverruncātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | āverruncātus | āverruncāta | āverruncātum | āverruncātī | āverruncātae | āverruncāta | |
| genitive | āverruncātī | āverruncātae | āverruncātī | āverruncātōrum | āverruncātārum | āverruncātōrum | |
| dative | āverruncātō | āverruncātō | āverruncātīs | ||||
| accusative | āverruncātum | āverruncātam | āverruncātum | āverruncātōs | āverruncātās | āverruncāta | |
| ablative | āverruncātō | āverruncātā | āverruncātō | āverruncātīs | |||
| vocative | āverruncāte | āverruncāta | āverruncātum | āverruncātī | āverruncātae | āverruncāta | |