Definify.com
Definition 2024
averruncaturus
averruncaturus
Latin
Participle
āverruncātūrus m (feminine āverruncātūra, neuter āverruncātūrum); first/second declension
- about to avert
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | āverruncātūrus | āverruncātūra | āverruncātūrum | āverruncātūrī | āverruncātūrae | āverruncātūra | |
genitive | āverruncātūrī | āverruncātūrae | āverruncātūrī | āverruncātūrōrum | āverruncātūrārum | āverruncātūrōrum | |
dative | āverruncātūrō | āverruncātūrō | āverruncātūrīs | ||||
accusative | āverruncātūrum | āverruncātūram | āverruncātūrum | āverruncātūrōs | āverruncātūrās | āverruncātūra | |
ablative | āverruncātūrō | āverruncātūrā | āverruncātūrō | āverruncātūrīs | |||
vocative | āverruncātūre | āverruncātūra | āverruncātūrum | āverruncātūrī | āverruncātūrae | āverruncātūra |