Definify.com
Definition 2025
aptatus
aptatus
Latin
Participle
aptātus m (feminine aptāta, neuter aptātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | aptātus | aptāta | aptātum | aptātī | aptātae | aptāta | |
| genitive | aptātī | aptātae | aptātī | aptātōrum | aptātārum | aptātōrum | |
| dative | aptātō | aptātō | aptātīs | ||||
| accusative | aptātum | aptātam | aptātum | aptātōs | aptātās | aptāta | |
| ablative | aptātō | aptātā | aptātō | aptātīs | |||
| vocative | aptāte | aptāta | aptātum | aptātī | aptātae | aptāta | |
References
- aptatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aptatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “aptatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.