Definify.com
Definition 2025
applicitus
applicitus
Latin
Participle
applicitus m (feminine applicita, neuter applicitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | applicitus | applicita | applicitum | applicitī | applicitae | applicita | |
| genitive | applicitī | applicitae | applicitī | applicitōrum | applicitārum | applicitōrum | |
| dative | applicitō | applicitō | applicitīs | ||||
| accusative | applicitum | applicitam | applicitum | applicitōs | applicitās | applicita | |
| ablative | applicitō | applicitā | applicitō | applicitīs | |||
| vocative | applicite | applicita | applicitum | applicitī | applicitae | applicita | |
References
- applicitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “applicitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.