Definify.com
Definition 2025
anulatus
anulatus
Latin
Adjective
ānulātus m (feminine ānulāta, neuter ānulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ānulātus | ānulāta | ānulātum | ānulātī | ānulātae | ānulāta | |
| genitive | ānulātī | ānulātae | ānulātī | ānulātōrum | ānulātārum | ānulātōrum | |
| dative | ānulātō | ānulātō | ānulātīs | ||||
| accusative | ānulātum | ānulātam | ānulātum | ānulātōs | ānulātās | ānulāta | |
| ablative | ānulātō | ānulātā | ānulātō | ānulātīs | |||
| vocative | ānulāte | ānulāta | ānulātum | ānulātī | ānulātae | ānulāta | |
References
- anulatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “anulatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.