Definify.com
Definition 2024
annihilandus
annihilandus
Latin
Participle
annihilandus m (feminine annihilanda, neuter annihilandum); first/second declension
- which is to be annihilated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | annihilandus | annihilanda | annihilandum | annihilandī | annihilandae | annihilanda | |
| genitive | annihilandī | annihilandae | annihilandī | annihilandōrum | annihilandārum | annihilandōrum | |
| dative | annihilandō | annihilandō | annihilandīs | ||||
| accusative | annihilandum | annihilandam | annihilandum | annihilandōs | annihilandās | annihilanda | |
| ablative | annihilandō | annihilandā | annihilandō | annihilandīs | |||
| vocative | annihilande | annihilanda | annihilandum | annihilandī | annihilandae | annihilanda | |