Definify.com
Definition 2025
angustaturus
angustaturus
Latin
Participle
angustātūrus m (feminine angustātūra, neuter angustātūrum); first/second declension
- about to narrow
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | angustātūrus | angustātūra | angustātūrum | angustātūrī | angustātūrae | angustātūra | |
| genitive | angustātūrī | angustātūrae | angustātūrī | angustātūrōrum | angustātūrārum | angustātūrōrum | |
| dative | angustātūrō | angustātūrō | angustātūrīs | ||||
| accusative | angustātūrum | angustātūram | angustātūrum | angustātūrōs | angustātūrās | angustātūra | |
| ablative | angustātūrō | angustātūrā | angustātūrō | angustātūrīs | |||
| vocative | angustātūre | angustātūra | angustātūrum | angustātūrī | angustātūrae | angustātūra | |