Definify.com
Definition 2025
afzeggen
afzeggen
Dutch
Verb
afzeggen
- (transitive) to cancel (an arrangement, appointment etc.)
Inflection
| Inflection of afzeggen (weak, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afzeggen | |||
| past singular | zei af, zegde af | |||
| past participle | afgezegd | |||
| infinitive | afzeggen | |||
| gerund | afzeggen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zeg af | zei af, zegde af | afzeg | afzei, afzegde |
| 2nd person sing. (jij) | zegt af | zei af, zegde af | afzegt | afzei, afzegde |
| 2nd person sing. (u) | zegt af | zei af, zegde af | afzegt | afzei, afzegde |
| 2nd person sing. (gij) | zegt af | zeidt af, zegde af | afzegt | afzeidt, afzegde |
| 3rd person singular | zegt af | zei af, zegde af | afzegt | afzei, afzegde |
| plural | zeggen af | zeiden af, zegden af | afzeggen | afzeiden, afzegden |
| subjunctive sing.1 | zegge af | zeide af, zegde af | afzegge | afzeide, afzegde |
| subjunctive plur.1 | zeggen af | zeiden af, zegden af | afzeggen | afzeiden, afzegden |
| imperative sing. | zeg af | |||
| imperative plur.1 | zegt af | |||
| participles | afzeggend | afgezegd | ||
| 1) Archaic. | ||||