Definify.com
Definition 2025
afnemen
afnemen
Dutch
Verb
afnemen
- (intransitive) to decrease
- De werkloosheid is nog niet afgenomen.
- Unemployment has not fallen yet.
- De werkloosheid is nog niet afgenomen.
- (transitive) to take off, to remove
- Hij had zijn hoed afgenomen.
- He had taken off his hat.
- Hij had zijn hoed afgenomen.
- (transitive) to take, to draw
- bloed afnemen
- to draw blood (for medical purposes)
- bloed afnemen
- (transitive) to undergo
- examen afnemen
- to take an exam
- examen afnemen
Inflection
| Inflection of afnemen (strong class 4, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afnemen | |||
| past singular | nam af | |||
| past participle | afgenomen | |||
| infinitive | afnemen | |||
| gerund | afnemen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | neem af | nam af | afneem | afnam |
| 2nd person sing. (jij) | neemt af | nam af | afneemt | afnam |
| 2nd person sing. (u) | neemt af | nam af | afneemt | afnam |
| 2nd person sing. (gij) | neemt af | naamt af | afneemt | afnaamt |
| 3rd person singular | neemt af | nam af | afneemt | afnam |
| plural | nemen af | namen af | afnemen | afnamen |
| subjunctive sing.1 | neme af | name af | afneme | afname |
| subjunctive plur.1 | nemen af | namen af | afnemen | afnamen |
| imperative sing. | neem af | |||
| imperative plur.1 | neemt af | |||
| participles | afnemend | afgenomen | ||
| 1) Archaic. | ||||