Definify.com
Definition 2024
afluisteren
afluisteren
Dutch
Verb
afluisteren
- (transitive) to eavesdrop
Inflection
| Inflection of afluisteren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afluisteren | |||
| past singular | luisterde af | |||
| past participle | afgeluisterd | |||
| infinitive | afluisteren | |||
| gerund | afluisteren n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | luister af | luisterde af | afluister | afluisterde |
| 2nd person sing. (jij) | luistert af | luisterde af | afluistert | afluisterde |
| 2nd person sing. (u) | luistert af | luisterde af | afluistert | afluisterde |
| 2nd person sing. (gij) | luistert af | luisterde af | afluistert | afluisterde |
| 3rd person singular | luistert af | luisterde af | afluistert | afluisterde |
| plural | luisteren af | luisterden af | afluisteren | afluisterden |
| subjunctive sing.1 | luistere af | luisterde af | afluistere | afluisterde |
| subjunctive plur.1 | luisteren af | luisterden af | afluisteren | afluisterden |
| imperative sing. | luister af | |||
| imperative plur.1 | luistert af | |||
| participles | afluisterend | afgeluisterd | ||
| 1) Archaic. | ||||