Definify.com
Definition 2025
adjunctus
adjunctus
Latin
Participle
adjūnctus m (feminine adjūncta, neuter adjūnctum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adjūnctus | adjūncta | adjūnctum | adjūnctī | adjūnctae | adjūncta | |
| genitive | adjūnctī | adjūnctae | adjūnctī | adjūnctōrum | adjūnctārum | adjūnctōrum | |
| dative | adjūnctō | adjūnctō | adjūnctīs | ||||
| accusative | adjūnctum | adjūnctam | adjūnctum | adjūnctōs | adjūnctās | adjūncta | |
| ablative | adjūnctō | adjūnctā | adjūnctō | adjūnctīs | |||
| vocative | adjūncte | adjūncta | adjūnctum | adjūnctī | adjūnctae | adjūncta | |
References
- ADJUNCTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)