Definify.com
Definition 2025
adiungens
adiungens
Latin
Participle
adiungēns m, f, n (genitive adiungentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adiungēns | adiungentēs | adiungentia | ||
| genitive | adiungentis | adiungentium | |||
| dative | adiungentī | adiungentibus | |||
| accusative | adiungentem | adiungēns | adiungentēs | adiungentia | |
| ablative | adiungente, adiungentī1 | adiungentibus | |||
| vocative | adiungēns | adiungentēs | adiungentia | ||
1When used purely as an adjective.