Definify.com
Definition 2024
adelantar
adelantar
Spanish
Verb
adelantar (first-person singular present adelanto, first-person singular preterite adelanté, past participle adelantado)
Conjugation
1Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not be attested. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive adelantar | |||||||
dative | adelantarme | adelantarte, adelantarle | adelantarle, adelantarse | adelantarnos | adelantaros, adelantarles | adelantarles, adelantarse | |
accusative | adelantarme | adelantarte, adelantarlo, adelantarla | adelantarlo, adelantarla, adelantarse | adelantarnos | adelantaros, adelantarlos, adelantarlas | adelantarlos, adelantarlas, adelantarse | |
with gerund adelantando | |||||||
dative | adelantándome | adelantándote, adelantándole | adelantándole, adelantándose | adelantándonos | adelantándoos, adelantándoles | adelantándoles, adelantándose | |
accusative | adelantándome | adelantándote, adelantándolo, adelantándola | adelantándolo, adelantándola, adelantándose | adelantándonos | adelantándoos, adelantándolos, adelantándolas | adelantándolos, adelantándolas, adelantándose | |
with informal second-person singular imperative adelanta | |||||||
dative | adelántame | adelántate, adelántale | adelántale | adelántanos | adelántaos, adelántales | adelántales | |
accusative | adelántame | adelántate, adelántalo, adelántala | adelántalo, adelántala | adelántanos | adelántaos, adelántalos, adelántalas | adelántalos, adelántalas | |
with formal second-person singular imperative adelante | |||||||
dative | adelánteme | adelántete, adelántele | adelántele, adelántese | adelántenos | adelánteles | adelánteles, adelántese | |
accusative | adelánteme | adelántete, adelántelo, adelántela | adelántelo, adelántela, adelántese | adelántenos | adelántelos, adelántelas | adelántelos, adelántelas, adelántese | |
with first-person plural imperative adelantemos | |||||||
dative | not used | adelantémosle | adelantémosle | adelantémonos | adelantémosles | adelantémosles | |
accusative | not used | adelantémoslo, adelantémosla | adelantémoslo, adelantémosla | adelantémonos | adelantémoslos, adelantémoslas | adelantémoslos, adelantémoslas | |
with informal second-person plural imperative adelantad | |||||||
dative | adelantadme | adelantadle | adelantadle | adelantadnos | adelantaos, adelantadles | adelantadles | |
accusative | adelantadme | adelantadlo, adelantadla | adelantadlo, adelantadla | adelantadnos | adelantaos, adelantadlos, adelantadlas | adelantadlos, adelantadlas | |
with formal second-person plural imperative adelanten | |||||||
dative | adelántenme | adelántente, adelántenle | adelántenle, adelántense | adelántenos | adelántenles | adelántenles, adelántense | |
accusative | adelántenme | adelántente, adelántenlo, adelántenla | adelántenlo, adelántenla, adelántense | adelántenos | adelántenlos, adelántenlas | adelántenlos, adelántenlas, adelántense |