Definify.com
Definition 2025
adambulans
adambulans
Latin
Participle
adambulāns m, f, n (genitive adambulantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adambulāns | adambulantēs | adambulantia | ||
| genitive | adambulantis | adambulantium | |||
| dative | adambulantī | adambulantibus | |||
| accusative | adambulantem | adambulāns | adambulantēs | adambulantia | |
| ablative | adambulante, adambulantī1 | adambulantibus | |||
| vocative | adambulāns | adambulantēs | adambulantia | ||
1When used purely as an adjective.