Definify.com
Definition 2024
abliguriturus
abliguriturus
Latin
Participle
abligūrītūrus m (feminine abligūrītūra, neuter abligūrītūrum); first/second declension
- Alternative form of abligūrrīturus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | abligūrītūrus | abligūrītūra | abligūrītūrum | abligūrītūrī | abligūrītūrae | abligūrītūra | |
genitive | abligūrītūrī | abligūrītūrae | abligūrītūrī | abligūrītūrōrum | abligūrītūrārum | abligūrītūrōrum | |
dative | abligūrītūrō | abligūrītūrō | abligūrītūrīs | ||||
accusative | abligūrītūrum | abligūrītūram | abligūrītūrum | abligūrītūrōs | abligūrītūrās | abligūrītūra | |
ablative | abligūrītūrō | abligūrītūrā | abligūrītūrō | abligūrītūrīs | |||
vocative | abligūrītūre | abligūrītūra | abligūrītūrum | abligūrītūrī | abligūrītūrae | abligūrītūra |