Definify.com
Definition 2024
abacturus
abacturus
Latin
Participle
abactūrus m (feminine abactūra, neuter abactūrum); first/second declension
- about to deter
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | abactūrus | abactūra | abactūrum | abactūrī | abactūrae | abactūra | |
genitive | abactūrī | abactūrae | abactūrī | abactūrōrum | abactūrārum | abactūrōrum | |
dative | abactūrō | abactūrō | abactūrīs | ||||
accusative | abactūrum | abactūram | abactūrum | abactūrōs | abactūrās | abactūra | |
ablative | abactūrō | abactūrā | abactūrō | abactūrīs | |||
vocative | abactūre | abactūra | abactūrum | abactūrī | abactūrae | abactūra |