Definify.com
Definition 2024
aanzetten
aanzetten
Dutch
Verb
aanzetten
- (transitive) to start, switch on
- (transitive) to urge, incite
- (transitive) to set
- (transitive) to stress
- (transitive) to put on to
- (transitive) to stick, catch
Inflection
| Inflection of aanzetten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanzetten | |||
| past singular | zette aan | |||
| past participle | aangezet | |||
| infinitive | aanzetten | |||
| gerund | aanzetten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zet aan | zette aan | aanzet | aanzette |
| 2nd person sing. (jij) | zet aan | zette aan | aanzet | aanzette |
| 2nd person sing. (u) | zet aan | zette aan | aanzet | aanzette |
| 2nd person sing. (gij) | zet aan | zette aan | aanzet | aanzette |
| 3rd person singular | zet aan | zette aan | aanzet | aanzette |
| plural | zetten aan | zetten aan | aanzetten | aanzetten |
| subjunctive sing.1 | zette aan | zette aan | aanzette | aanzette |
| subjunctive plur.1 | zetten aan | zetten aan | aanzetten | aanzetten |
| imperative sing. | zet aan | |||
| imperative plur.1 | zet aan | |||
| participles | aanzettend | aangezet | ||
| 1) Archaic. | ||||