Definify.com
Definition 2024
aanraken
aanraken
Dutch
Verb
aanraken
- to touch
Inflection
Inflection of aanraken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanraken | |||
past singular | raakte aan | |||
past participle | aangeraakt | |||
infinitive | aanraken | |||
gerund | aanraken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | raak aan | raakte aan | aanraak | aanraakte |
2nd person sing. (jij) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
2nd person sing. (u) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
2nd person sing. (gij) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
3rd person singular | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
plural | raken aan | raakten aan | aanraken | aanraakten |
subjunctive sing.1 | rake aan | raakte aan | aanrake | aanraakte |
subjunctive plur.1 | raken aan | raakten aan | aanraken | aanraakten |
imperative sing. | raak aan | |||
imperative plur.1 | raakt aan | |||
participles | aanrakend | aangeraakt | ||
1) Archaic. |