Definify.com
Definition 2024
aanhitsen
aanhitsen
Dutch
Verb
aanhitsen
- (transitive) to incite
Inflection
Inflection of aanhitsen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanhitsen | |||
past singular | hitste aan | |||
past participle | aangehitst | |||
infinitive | aanhitsen | |||
gerund | aanhitsen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | hits aan | hitste aan | aanhits | aanhitste |
2nd person sing. (jij) | hitst aan | hitste aan | aanhitst | aanhitste |
2nd person sing. (u) | hitst aan | hitste aan | aanhitst | aanhitste |
2nd person sing. (gij) | hitst aan | hitste aan | aanhitst | aanhitste |
3rd person singular | hitst aan | hitste aan | aanhitst | aanhitste |
plural | hitsen aan | hitsten aan | aanhitsen | aanhitsten |
subjunctive sing.1 | hitse aan | hitste aan | aanhitse | aanhitste |
subjunctive plur.1 | hitsen aan | hitsten aan | aanhitsen | aanhitsten |
imperative sing. | hits aan | |||
imperative plur.1 | hitst aan | |||
participles | aanhitsend | aangehitst | ||
1) Archaic. |