Definify.com
Definition 2024
aanblijven
aanblijven
Dutch
Verb
aanblijven
Inflection
Inflection of aanblijven (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanblijven | |||
past singular | bleef aan | |||
past participle | aangebleven | |||
infinitive | aanblijven | |||
gerund | aanblijven n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | blijf aan | bleef aan | aanblijf | aanbleef |
2nd person sing. (jij) | blijft aan | bleef aan | aanblijft | aanbleef |
2nd person sing. (u) | blijft aan | bleef aan | aanblijft | aanbleef |
2nd person sing. (gij) | blijft aan | bleeft aan | aanblijft | aanbleeft |
3rd person singular | blijft aan | bleef aan | aanblijft | aanbleef |
plural | blijven aan | bleven aan | aanblijven | aanbleven |
subjunctive sing.1 | blijve aan | bleve aan | aanblijve | aanbleve |
subjunctive plur.1 | blijven aan | bleven aan | aanblijven | aanbleven |
imperative sing. | blijf aan | |||
imperative plur.1 | blijft aan | |||
participles | aanblijvend | aangebleven | ||
1) Archaic. |