Definify.com
Webster 1913 Edition
Yer
Yer
,p
rep.
Ere; before.
[Obs.]
Sylvester.
Definition 2024
yer
yer
English
Pronoun
yer
- (Britain, slang or dialectal, uncommon) Eye dialect spelling of you.
- 1992, Mary Jane Staples, Sergeant Joe
- 'Still, yer got nice looks,' said Ella.
- 1992, Mary Jane Staples, Sergeant Joe
Derived terms
Adverb
yer
- (Britain, slang or dialectal) Eye dialect spelling of yeah, yes.
Contraction
yer
- (Britain, slang or dialectal) Eye dialect spelling of you're, you are.
- 1991, Kathleen Dayus, Where There's Life, London: Virago Press Ltd
- Yer a lotta nosey parkers.
- 1997, J.K. Rowling, Harry Potter and the Philosopher's Stone, iv:
- 1991, Kathleen Dayus, Where There's Life, London: Virago Press Ltd
Determiner
yer
- (Britain or Southern US, slang or dialectal) Eye dialect spelling of your.
- 1991, Thomas Hayden, The Killing Frost, London: Random Century Group
- 'Make yer way down to the station,' he said.
- 1997, J.K. Rowling, Harry Potter and the Philosopher's Stone, iv:
- 1991, Thomas Hayden, The Killing Frost, London: Random Century Group
See also
Etymology 2
Noun
yer (plural yers)
- Either of the letters ъ and ь in Cyrillic alphabets, which originally represented phonemically the ultra-short vowels in Slavic languages.
Anagrams
Crimean Tatar
Noun
yer
Declension
Declension of yer
nominative | yer |
---|---|
genitive | yerniñ |
dative | yerge |
accusative | yerni |
locative | yerde |
ablative | yerden |
References
- Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8
Turkish
Etymology
From Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir), from Proto-Turkic.
Noun
yer (definite accusative yeri, plural yerler)
Declension
declension of yer
possessive forms of yer
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | yerim | yerlerim |
definite accusative (belirtme) | yerimi | yerlerimi |
dative (yönelme) | yerime | yerlerime |
locative (bulunma) | yerimde | yerlerimde |
ablative (çıkma) | yerimden | yerlerimden |
genitive (tamlayan) | yerimin | yerlerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | yerin | yerlerin |
definite accusative (belirtme) | yerini | yerlerini |
dative (yönelme) | yerine | yerlerine |
locative (bulunma) | yerinde | yerlerinde |
ablative (çıkma) | yerinden | yerlerinden |
genitive (tamlayan) | yerinin | yerlerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | yeri | yerleri |
definite accusative (belirtme) | yerini | yerlerini |
dative (yönelme) | yerine | yerlerine |
locative (bulunma) | yerinde | yerlerinde |
ablative (çıkma) | yerinden | yerlerinden |
genitive (tamlayan) | yerinin | yerlerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | yerimiz | yerlerimiz |
definite accusative (belirtme) | yerimizi | yerlerimizi |
dative (yönelme) | yerimize | yerlerimize |
locative (bulunma) | yerimizde | yerlerimizde |
ablative (çıkma) | yerimizden | yerlerimizden |
genitive (tamlayan) | yerimizin | yerlerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | yeriniz | yerleriniz |
definite accusative (belirtme) | yerinizi | yerlerinizi |
dative (yönelme) | yerinize | yerlerinize |
locative (bulunma) | yerinizde | yerlerinizde |
ablative (çıkma) | yerinizden | yerlerinizden |
genitive (tamlayan) | yerinizin | yerlerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | yerleri | yerleri |
definite accusative (belirtme) | yerlerini | yerlerini |
dative (yönelme) | yerlerine | yerlerine |
locative (bulunma) | yerlerinde | yerlerinde |
ablative (çıkma) | yerlerinden | yerlerinden |
genitive (tamlayan) | yerlerinin | yerlerinin |
predicative forms of yer
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | yerim | yerlerim* |
sen (you are) | yersin | yerlersin* |
o (he/she/it is) | yer / yerdir | yerler* / yerlerdir* |
biz (we are) | yeriz | yerleriz |
siz (you are) | yersiniz | yerlersiniz |
onlar (they are) | yerler | yerlerdir |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | yerdim | yerlerdim* |
sen (you were) | yerdin | yerlerdin* |
o (he/she/it was) | yerdi | yerlerdi* |
biz (we were) | yerdik | yerlerdik |
siz (you were) | yerdiniz | yerlerdiniz |
onlar (they were) | yerdiler | yerlerdi |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | yermişim | yerlermişim* |
sen (you were) | yermişsin | yerlermişsin* |
o (he/she/it was) | yermiş | yerlermiş* |
biz (we were) | yermişiz | yerlermişiz |
siz (you were) | yermişsiniz | yerlermişsiniz |
onlar (they were) | yermişler | yerlermiş |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |