Definify.com
Definition 2024
ὑπνωτικός
ὑπνωτικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ypnotikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ypnotikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ipnotikós/
Adjective
ὑπνωτικός • (hupnōtikós) m (feminine ὑπνωτική, neuter ὑπνωτικόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of ὑπνωτικός, ὑπνωτική, ὑπνωτικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ὑπνωτικός | ὑπνωτική | ὑπνωτικόν | ὑπνωτικώ | ὑπνωτικᾱ́ | ὑπνωτικώ | ὑπνωτικοί | ὑπνωτικαί | ὑπνωτικᾰ́ | |||
| Genitive | ὑπνωτικοῦ | ὑπνωτικῆς | ὑπνωτικοῦ | ὑπνωτικοῖν | ὑπνωτικαῖν | ὑπνωτικοῖν | ὑπνωτικῶν | ὑπνωτικῶν | ὑπνωτικῶν | |||
| Dative | ὑπνωτικῷ | ὑπνωτικῇ | ὑπνωτικῷ | ὑπνωτικοῖν | ὑπνωτικαῖν | ὑπνωτικοῖν | ὑπνωτικοῖς | ὑπνωτικαῖς | ὑπνωτικοῖς | |||
| Accusative | ὑπνωτικόν | ὑπνωτικήν | ὑπνωτικόν | ὑπνωτικώ | ὑπνωτικᾱ́ | ὑπνωτικώ | ὑπνωτικούς | ὑπνωτικᾱ́ς | ὑπνωτικᾰ́ | |||
| Vocative | ὑπνωτικέ | ὑπνωτική | ὑπνωτικόν | ὑπνωτικώ | ὑπνωτικᾱ́ | ὑπνωτικώ | ὑπνωτικοί | ὑπνωτικαί | ὑπνωτικᾰ́ | |||
Descendants
- Late Latin: hypnōticus
-
- French: hypnotique
- English: hypnotic
References
- ὑπνωτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ὑπνωτικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette