Definify.com
Definition 2024
Ἡρόδοτος
Ἡρόδοτος
Ancient Greek
Proper noun
Ἡρόδοτος • (Hēródotos) m (genitive Ἡροδότου); second declension
Inflection
Second declension of Ἡρόδοτος, Ἡροδότου
Case / # | Singular |
---|---|
Nominative | Ἡρόδοτος |
Genitive | Ἡροδότου |
Dative | Ἡροδότῳ |
Accusative | Ἡρόδοτον |
Vocative | Ἡρόδοτε |
Descendants
- Greek: Ηρόδοτος (Iródotos)
- Latin: Herodotus
- Armenian: