Definify.com
Definition 2024
ἠθικός
ἠθικός
See also: ηθικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /iθikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /iθikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /iθikós/
Adjective
ἠθικός • (ēthikós) m (feminine ἠθική, neuter ἠθικόν); first/second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ἠθικός | ἠθική | ἠθικόν | ἠθικώ | ἠθικᾱ́ | ἠθικώ | ἠθικοί | ἠθικαί | ἠθικᾰ́ | |||
| Genitive | ἠθικοῦ | ἠθικῆς | ἠθικοῦ | ἠθικοῖν | ἠθικαῖν | ἠθικοῖν | ἠθικῶν | ἠθικῶν | ἠθικῶν | |||
| Dative | ἠθικῷ | ἠθικῇ | ἠθικῷ | ἠθικοῖν | ἠθικαῖν | ἠθικοῖν | ἠθικοῖς | ἠθικαῖς | ἠθικοῖς | |||
| Accusative | ἠθικόν | ἠθικήν | ἠθικόν | ἠθικώ | ἠθικᾱ́ | ἠθικώ | ἠθικούς | ἠθικᾱ́ς | ἠθικᾰ́ | |||
| Vocative | ἠθικέ | ἠθική | ἠθικόν | ἠθικώ | ἠθικᾱ́ | ἠθικώ | ἠθικοί | ἠθικαί | ἠθικᾰ́ | |||
Descendants
- Greek: ηθικός (ithikós)
References
- ἠθικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἠθικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἠθικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- moral idem, page 540.
- ethical in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911