Definify.com
Definition 2024
Ἀλεξανδρῖνος
Ἀλεξανδρῖνος
Ancient Greek
Alternative forms
- Ἀλεξανδρινός (Alexandrinós)
- (4th AD Koine) IPA(key): /alexsandrínos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /aleksandrínos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /aleksãdɾínos/
Adjective
Ἀλεξανδρῖνος • (Alexandrînos) m (feminine Ἀλεξανδρίνη, neuter Ἀλεξανδρῖνον); first/second declension
Inflection
First and second declension of Ἀλεξανδρῖνος, Ἀλεξανδρίνη, Ἀλεξανδρῖνον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | Ἀλεξανδρῖνος | Ἀλεξανδρίνη | Ἀλεξανδρῖνον | Ἀλεξανδρίνω | Ἀλεξανδρίνα | Ἀλεξανδρίνω | Ἀλεξανδρῖνοι | Ἀλεξανδρῖναι | Ἀλεξανδρῖνα | |||
| Genitive | Ἀλεξανδρίνου | Ἀλεξανδρίνης | Ἀλεξανδρίνου | Ἀλεξανδρίνοιν | Ἀλεξανδρίναιν | Ἀλεξανδρίνοιν | Ἀλεξανδρίνων | Ἀλεξανδρίνων | Ἀλεξανδρίνων | |||
| Dative | Ἀλεξανδρίνῳ | Ἀλεξανδρίνῃ | Ἀλεξανδρίνῳ | Ἀλεξανδρίνοιν | Ἀλεξανδρίναιν | Ἀλεξανδρίνοιν | Ἀλεξανδρίνοις | Ἀλεξανδρίναις | Ἀλεξανδρίνοις | |||
| Accusative | Ἀλεξανδρῖνον | Ἀλεξανδρίνην | Ἀλεξανδρῖνον | Ἀλεξανδρίνω | Ἀλεξανδρίνα | Ἀλεξανδρίνω | Ἀλεξανδρίνους | Ἀλεξανδρίνας | Ἀλεξανδρῖνα | |||
| Vocative | Ἀλεξανδρῖνε | Ἀλεξανδρίνη | Ἀλεξανδρῖνον | Ἀλεξανδρίνω | Ἀλεξανδρίνα | Ἀλεξανδρίνω | Ἀλεξανδρῖνοι | Ἀλεξανδρῖναι | Ἀλεξανδρῖνα | |||
Descendants
- Latin: Alexandrīnus
References
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «Ἀλεξανδρῖνος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G222”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979