Definify.com
Definition 2024
შთამომავალი
შთამომავალი
Georgian
Noun
შთამომავალი • (štamomavali) (plural შთამომავლები)
Declension
Declension of შთამომავალი (št'amomavali)
| Singular | Plural | Archaic plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | შთამომავალი (št'amomavali) | შთამომავლები (št'amomavlebi) | შთამომავალნი (št'amomavalni) |
| ergative | შთამომავალმა (št'amomavalma) | შთამომავლებმა (št'amomavlebma) | შთამომავალთა (št'amomavalt'a) |
| dative | შთამომავალს (št'amomavals) | შთამომავლებს (št'amomavlebs) | შთამომავალთა (št'amomavalt'a) |
| genitive | შთამომავლის (št'amomavlis) | შთამომავლების (št'amomavlebis) | შთამომავალთა (št'amomavalt'a) |
| instrumental | შთამომავლით (št'amomavlit') | შთამომავლებით (št'amomavlebit') | |
| adverbial | შთამომავლად (št'amomavlad) | შთამომავლებად (št'amomavlebad) | |
| vocative | შთამომავალო (št'amomavalo) | შთამომავლებო (št'amomavlebo) | შთამომავალნო (št'amomavalno) |