Thai

Verb

สงวน • ‎(sà-ngǔuan) ‎(abstract noun การสงวน)

1. to conserve; to preserve; to reserve; to sustain.
   • 1992, ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์:

     มาตรา ๑๔๙ นิติกรรม หมายความว่า การใด ๆ อันทำลงโดยชอบด้วยกฎหมายและด้วยใจสมัคร มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคล เพื่อจะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับซึ่งสิทธิ‎

     mâat-dtraa nʉ̀ng rɔ́ɔi sìi-sìp gâao ní-dtì-gam mǎai-kwaam wâa gaan dai dai an tam long dooi chɔ̂ɔp-dûuai-gòt-mǎai lɛ́ dûuai jai sà-màk mûng dooi-dtrong dtɔ̀ɔ gaan-pùuk ní-dtì-sǎm-pan kʉ̂n rá-wàang bùk-kon pʉ̂ʉa jà gɔ̀ɔ bplìian-bplɛɛng oon sà-ngǔuan rʉ̌ʉ rá-ngáp sʉ̂ng sìt-tí

     Section 149 A juristic act denotes any act done lawfully and voluntarily, directly intended to establish legal relations between persons, so as to create, alter, transfer, preserve, or terminate a right.