Definify.com
Definition 2024
हेलि
हेलि
Sanskrit
Noun
हेलि • (heli) m
- sun (VarBṛS., Pur.)
Declension
Masculine i-stem declension of हेलि | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | हेलिः (heliḥ) | ||
Gen. sg. | हेलेः (heleḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हेलिः (heliḥ) | हेली (helī) | हेलयः (helayaḥ) |
Vocative | हेले (hele) | हेली (helī) | हेलयः (helayaḥ) |
Accusative | हेलिम् (helim) | हेली (helī) | हेलीन् (helīn) |
Instrumental | हेलिना (helinā) | हेलिभ्याम् (helibhyām) | हेलिभिः (helibhiḥ) |
Dative | हेलये (helaye) | हेलिभ्याम् (helibhyām) | हेलिभ्यः (helibhyaḥ) |
Ablative | हेलेः (heleḥ) | हेलिभ्याम् (helibhyām) | हेलिभ्यः (helibhyaḥ) |
Genitive | हेलेः (heleḥ) | हेल्योः (helyoḥ) | हेलीनाम् (helīnām) |
Locative | हेलौ (helau) | हेल्योः (helyoḥ) | हेलिषु (heliṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1305