Definify.com
Definition 2024
आखु
आखु
Sanskrit
Noun
आखु • (ā-khú) m
Declension
| Masculine u-stem declension of आखु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | आक्हुः (ākhuḥ) | ||
| Gen. sg. | आक्होः (ākhoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | आक्हुः (ākhuḥ) | आक्हू (ākhū) | आक्हवः (ākhavaḥ) |
| Vocative | आक्हो (ākho) | आक्हू (ākhū) | आक्हवः (ākhavaḥ) |
| Accusative | आक्हुम् (ākhum) | आक्हू (ākhū) | आक्हून् (ākhūn) |
| Instrumental | आक्हुना (ākhunā) | आक्हुभ्याम् (ākhubhyām) | आक्हुभिः (ākhubhiḥ) |
| Dative | आक्हवे (ākhave) | आक्हुभ्याम् (ākhubhyām) | आक्हुभ्यः (ākhubhyaḥ) |
| Ablative | आक्होः (ākhoḥ) | आक्हुभ्याम् (ākhubhyām) | आक्हुभ्यः (ākhubhyaḥ) |
| Genitive | आक्होः (ākhoḥ) | आक्ह्वोः (ākhvoḥ) | आक्हूनाम् (ākhūnām) |
| Locative | आक्हौ (ākhau) | आक्ह्वोः (ākhvoḥ) | आक्हुषु (ākhuṣu) |
Noun
आखु • (ā-khu) f
- she-mole, she-mouse
Descendants
- Telugu: ఆఖువు (ākhuvu)
Declension
| Feminine u-stem declension of आखु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | आक्हुः (ākhuḥ) | ||
| Gen. sg. | आक्हधेन्वाः / आक्होः (ākhadhenvāḥ / ākhoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | आक्हुः (ākhuḥ) | आक्हू (ākhū) | आक्हवः (ākhavaḥ) |
| Vocative | आक्हो (ākho) | आक्हू (ākhū) | आक्हवः (ākhavaḥ) |
| Accusative | आक्हुम् (ākhum) | आक्हू (ākhū) | आक्हूः (ākhūḥ) |
| Instrumental | आक्ह्वा (ākhvā) | आक्हुभ्याम् (ākhubhyām) | आक्हुभिः (ākhubhiḥ) |
| Dative | आक्ह्वै / आक्हवे (ākhvai / ākhave) | आक्हुभ्याम् (ākhubhyām) | आक्हुभ्यः (ākhubhyaḥ) |
| Ablative | आक्हधेन्वाः / आक्होः (ākhadhenvāḥ / ākhoḥ) | आक्हुभ्याम् (ākhubhyām) | आक्हुभ्यः (ākhubhyaḥ) |
| Genitive | आक्हधेन्वाः / आक्होः (ākhadhenvāḥ / ākhoḥ) | आक्ह्वोः (ākhvoḥ) | आक्हूनाम् (ākhūnām) |
| Locative | आक्ह्वाम् / आक्हौ (ākhvām / ākhau) | आक्ह्वोः (ākhvoḥ) | आक्हुषु (ākhuṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0129