Definify.com
Definition 2024
وافى
وافى
See also: وافي
Arabic
Verb
وَافَى • (wāfā) III, non-past يُوَافِي (yuwāfī)
- (transitive of the person provided for and construed with بِ (bi) of the thing provided) to provide for in full
Conjugation
Conjugation of
وَافَى
(form-III final-weak) verbal nouns الْمَصَادِر |
muwāfāh or wifāʾ |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُوَافٍ
muwāfin |
|||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُوَافًى
muwāfan |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
wāfaytu |
wāfayta |
وَافَى
wāfā |
وَافَيْتُمَا
wāfaytumā |
وَافَيَا
wāfayā |
wāfaynā |
wāfaytum |
wāfaw |
|||
f |
wāfayti |
wāfat |
وَافَتَا
wāfatā |
wāfaytunna |
wāfayna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuwāfī |
tuwāfī |
yuwāfī |
تُوَافِيَانِ
tuwāfiyāni |
يُوَافِيَانِ
yuwāfiyāni |
nuwāfī |
tuwāfūna |
yuwāfūna |
|||
f |
tuwāfīna |
tuwāfī |
تُوَافِيَانِ
tuwāfiyāni |
tuwāfīna |
yuwāfīna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuwāfiya |
tuwāfiya |
yuwāfiya |
تُوَافِيَا
tuwāfiyā |
يُوَافِيَا
yuwāfiyā |
nuwāfiya |
tuwāfū |
yuwāfū |
|||
f |
tuwāfī |
tuwāfiya |
تُوَافِيَا
tuwāfiyā |
tuwāfīna |
yuwāfīna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuwāfi |
tuwāfi |
yuwāfi |
تُوَافِيَا
tuwāfiyā |
يُوَافِيَا
yuwāfiyā |
nuwāfi |
tuwāfū |
yuwāfū |
|||
f |
tuwāfī |
tuwāfi |
تُوَافِيَا
tuwāfiyā |
tuwāfīna |
yuwāfīna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m |
wāfi |
وَافِيَا
wāfiyā |
wāfū |
||||||||
f |
wāfī |
wāfīna |
||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
wūfītu |
wūfīta |
wūfiya |
وُوفِيتُمَا
wūfītumā |
وُوفِيَا
wūfiyā |
wūfīnā |
wūfītum |
wūfū |
|||
f |
wūfīti |
wūfiyat |
وُوفِيَتَا
wūfiyatā |
wūfītunna |
wūfīna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuwāfā |
tuwāfā |
yuwāfā |
تُوَافَيَانِ
tuwāfayāni |
يُوَافَيَانِ
yuwāfayāni |
nuwāfā |
tuwāfawna |
yuwāfawna |
|||
f |
tuwāfayna |
tuwāfā |
تُوَافَيَانِ
tuwāfayāni |
tuwāfayna |
yuwāfayna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuwāfā |
tuwāfā |
yuwāfā |
تُوَافَيَا
tuwāfayā |
يُوَافَيَا
yuwāfayā |
nuwāfā |
tuwāfaw |
yuwāfaw |
|||
f |
tuwāfay |
tuwāfā |
تُوَافَيَا
tuwāfayā |
tuwāfayna |
yuwāfayna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuwāfa |
tuwāfa |
yuwāfa |
تُوَافَيَا
tuwāfayā |
يُوَافَيَا
yuwāfayā |
nuwāfa |
tuwāfaw |
yuwāfaw |
|||
f |
tuwāfay |
tuwāfa |
تُوَافَيَا
tuwāfayā |
tuwāfayna |
yuwāfayna |
References
- “وافى” in John Mace (2007), Arabic Verbs, New York: Hippocrene Books, Inc., ISBN 0-7818-1229-1