Definify.com
Definition 2024
مكانة
مكانة
Arabic
Noun
مَكَانَة • (makāna) f (plural مَكَانَات (makānāt))
- place, location, position
- post, office
- status, dignity, power, good circumstances
- considerateness, steadiness, sedateness
- intention, purpose
Declension
Declension of noun مَكَانَة (makāna)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَكَانَة makāna |
الْمَكَانَة al-makāna |
مَكَانَة makānat |
Nominative | مَكَانَةٌ makānatun |
الْمَكَانَةُ al-makānatu |
مَكَانَةُ makānatu |
Accusative | مَكَانَةً makānatan |
الْمَكَانَةَ al-makānata |
مَكَانَةَ makānata |
Genitive | مَكَانَةٍ makānatin |
الْمَكَانَةِ al-makānati |
مَكَانَةِ makānati |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مَكَانَتَيْن makānatayn |
الْمَكَانَتَيْن al-makānatayn |
مَكَانَتَيْ makānatay |
Nominative | مَكَانَتَانِ makānatāni |
الْمَكَانَتَانِ al-makānatāni |
مَكَانَتَا makānatā |
Accusative | مَكَانَتَيْنِ makānatayni |
الْمَكَانَتَيْنِ al-makānatayni |
مَكَانَتَيْ makānatay |
Genitive | مَكَانَتَيْنِ makānatayni |
الْمَكَانَتَيْنِ al-makānatayni |
مَكَانَتَيْ makānatay |
Plural | sound feminine plural | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَكَانَات makānāt |
الْمَكَانَات al-makānāt |
مَكَانَات makānāt |
Nominative | مَكَانَاتٌ makānātun |
الْمَكَانَاتُ al-makānātu |
مَكَانَاتُ makānātu |
Accusative | مَكَانَاتٍ makānātin |
الْمَكَانَاتِ al-makānāti |
مَكَانَاتِ makānāti |
Genitive | مَكَانَاتٍ makānātin |
الْمَكَانَاتِ al-makānāti |
مَكَانَاتِ makānāti |
Synonyms
- (place, location, position): مَكَان (makān), مَوْضِع (mawḍiʿ)
- (status, dignity): مَكَان (makān), مَنْزِلَة (manzila), شَأْن (šaʾn)
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “مكانة”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen