Definify.com
Definition 2024
كليل
كليل
Arabic
Adjective
كَلِيل • (kalīl)
Declension
Declension of adjective كَلِيل (kalīl)
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | كَلِيل kalīl |
الْكَلِيل al-kalīl |
كَلِيلَة kalīla |
الْكَلِيلَة al-kalīla |
Nominative | كَلِيلٌ kalīlun |
الْكَلِيلُ al-kalīlu |
كَلِيلَةٌ kalīlatun |
الْكَلِيلَةُ al-kalīlatu |
Accusative | كَلِيلًا kalīlan |
الْكَلِيلَ al-kalīla |
كَلِيلَةً kalīlatan |
الْكَلِيلَةَ al-kalīlata |
Genitive | كَلِيلٍ kalīlin |
الْكَلِيلِ al-kalīli |
كَلِيلَةٍ kalīlatin |
الْكَلِيلَةِ al-kalīlati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | كَلِيلَيْن kalīlayn |
الْكَلِيلَيْن al-kalīlayn |
كَلِيلَتَيْن kalīlatayn |
الْكَلِيلَتَيْن al-kalīlatayn |
Nominative | كَلِيلَانِ kalīlāni |
الْكَلِيلَانِ al-kalīlāni |
كَلِيلَتَانِ kalīlatāni |
الْكَلِيلَتَانِ al-kalīlatāni |
Accusative | كَلِيلَيْنِ kalīlayni |
الْكَلِيلَيْنِ al-kalīlayni |
كَلِيلَتَيْنِ kalīlatayni |
الْكَلِيلَتَيْنِ al-kalīlatayni |
Genitive | كَلِيلَيْنِ kalīlayni |
الْكَلِيلَيْنِ al-kalīlayni |
كَلِيلَتَيْنِ kalīlatayni |
الْكَلِيلَتَيْنِ al-kalīlatayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
plural unknown | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | ? ? |
? ? |
كَلِيلَات kalīlāt |
الْكَلِيلَات al-kalīlāt |
Nominative | ? ? |
? ? |
كَلِيلَاتٌ kalīlātun |
الْكَلِيلَاتُ al-kalīlātu |
Accusative | ? ? |
? ? |
كَلِيلَاتٍ kalīlātin |
الْكَلِيلَاتِ al-kalīlāti |
Genitive | ? ? |
? ? |
كَلِيلَاتٍ kalīlātin |
الْكَلِيلَاتِ al-kalīlāti |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “كليل”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen