Definify.com
Definition 2025
احتفاظ
احتفاظ
Arabic
Noun
اِحْتِفَاظ • (iḥtifāẓ) m
- verbal noun of اِحْتَفَظَ (iḥtafaẓa) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِحْتِفَاظ (iḥtifāẓ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِحْتِفَاظ iḥtifāẓ |
الِاحْتِفَاظ al-iḥtifāẓ |
اِحْتِفَاظ iḥtifāẓ |
| Nominative | اِحْتِفَاظٌ iḥtifāẓun |
الِاحْتِفَاظُ al-iḥtifāẓu |
اِحْتِفَاظُ iḥtifāẓu |
| Accusative | اِحْتِفَاظًا iḥtifāẓan |
الِاحْتِفَاظَ al-iḥtifāẓa |
اِحْتِفَاظَ iḥtifāẓa |
| Genitive | اِحْتِفَاظٍ iḥtifāẓin |
الِاحْتِفَاظِ al-iḥtifāẓi |
اِحْتِفَاظِ iḥtifāẓi |