Definify.com
Definition 2025
דמה
דמה
Hebrew
Verb
דָּמָה • (dama) (pa'al construction, passive counterpart נִדְמָה)
Conjugation
Conjugation of דָּמָה (see also Appendix:Hebrew verbs)
| non-finite forms |
|
||||
|---|---|---|---|---|---|
| finite forms | singular | plural | |||
| m. | f. | m. | f. | ||
| past | first | דָּמִיתִי | דָּמִינוּ | ||
| second | דָּמִיתָ | דָּמִית | דְּמִיתֶם1 | דְּמִיתֶן1 | |
| third | דָּמָה | דָּמְתָה | דָּמוּ | ||
| present | דּוֹמֶה | דּוֹמָה | דּוֹמִים | דּוֹמוֹת | |
| future | first | אֶדְמֶה | נִדְמֶה | ||
| second | תִּדְמֶה | תִּדְמִי | תִּדְמוּ | תִּדְמֶינָה2 | |
| third | יִדְמֶה | תִּדְמֶה | יִדְמוּ | תִּדְמֶינָה2 | |
| imperative | דְּמֵה | דְּמִי | דְּמוּ | דְּמֶינָה2 | |
| notes |
|
||||
References
- “H1819”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Noun
דֶּמֶה • (deme) ?
- a dummy