Definify.com

Definition 2024

See also: -որդ

որդ • ‎(ord)

i-type, animate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	որդ ‎(ord)	որդեր ‎(order)
dative	որդի ‎(ordi)	որդերի ‎(orderi)
ablative	որդից ‎(ordicʿ)	որդերից ‎(ordericʿ)
instrumental	որդով ‎(ordov)	որդերով ‎(orderov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	որդը/որդն ‎(ordə/ordn)	որդերը/որդերն ‎(orderə/ordern)
dative	որդին ‎(ordin)	որդերին ‎(orderin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	որդս ‎(ords)	որդերս ‎(orders)
dative	որդիս ‎(ordis)	որդերիս ‎(orderis)
ablative	որդիցս ‎(ordicʿs)	որդերիցս ‎(ordericʿs)
instrumental	որդովս ‎(ordovs)	որդերովս ‎(orderovs)
locative	—	—
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	որդդ ‎(ordd)	որդերդ ‎(orderd)
dative	որդիդ ‎(ordid)	որդերիդ ‎(orderid)
ablative	որդիցդ ‎(ordicʿd)	որդերիցդ ‎(ordericʿd)
instrumental	որդովդ ‎(ordovd)	որդերովդ ‎(orderovd)
locative	—	—