Definify.com
Definition 2024
բարութ
բարութ
Armenian
Noun
բարութ • (barutʿ)
- (dialectal) gunpowder
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | բարութ (barutʿ) | |||
dative | բարութի (barutʿi) | |||
ablative | բարութից (barutʿicʿ) | |||
instrumental | բարութով (barutʿov) | |||
locative | բարութում (barutʿum) | |||
definite forms | ||||
nominative | բարութը/բարութն (barutʿə/barutʿn) | |||
dative | բարութին (barutʿin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | բարութս (barutʿs) | |||
dative | բարութիս (barutʿis) | |||
ablative | բարութիցս (barutʿicʿs) | |||
instrumental | բարութովս (barutʿovs) | |||
locative | բարութումս (barutʿums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | բարութդ (barutʿd) | |||
dative | բարութիդ (barutʿid) | |||
ablative | բարութիցդ (barutʿicʿd) | |||
instrumental | բարութովդ (barutʿovd) | |||
locative | բարութումդ (barutʿumd) |
Synonyms
- վառոդ (vaṙod)
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “բարութ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935