Definify.com
Definition 2024
Օման
Օման
Armenian
Proper noun
Օման • (Ōman)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Օման (Ōman) | |||
dative | Օմանի (Ōmani) | |||
ablative | Օմանից (Ōmanicʿ) | |||
instrumental | Օմանով (Ōmanov) | |||
locative | Օմանում (Ōmanum) | |||
definite forms | ||||
nominative | Օմանը/Օմանն (Ōmanə/Ōmann) | |||
dative | Օմանին (Ōmanin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | Օմանս (Ōmans) | |||
dative | Օմանիս (Ōmanis) | |||
ablative | Օմանիցս (Ōmanicʿs) | |||
instrumental | Օմանովս (Ōmanovs) | |||
locative | Օմանումս (Ōmanums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | Օմանդ (Ōmand) | |||
dative | Օմանիդ (Ōmanid) | |||
ablative | Օմանիցդ (Ōmanicʿd) | |||
instrumental | Օմանովդ (Ōmanovd) | |||
locative | Օմանումդ (Ōmanumd) |