Definify.com
Definition 2025
чекан
чекан
Russian
Etymology
From Old East Slavic чеканъ (čekanŭ), from Proto-Slavic *čekanъ, from a Turkic language.
Pronunciation
- IPA(key): [t͡ɕɪˈkan]
Noun
чека́н • (čekán) m inan, m anim (genitive чека́на, nominative plural чека́ны, genitive plural чека́нов)
Declension
Declension of чека́н (bian masc-form hard-stem accent-a)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | чека́н čekán |
чека́ны čekány |
| genitive | чека́на čekána |
чека́нов čekánov |
| dative | чека́ну čekánu |
чека́нам čekánam |
| accusative animate inanimate |
чека́на čekána |
чека́нов čekánov |
| чека́н čekán |
чека́ны čekány |
|
| instrumental | чека́ном čekánom |
чека́нами čekánami |
| prepositional | чека́не čekáne |
чека́нах čekánax |
Related terms
- чеканка (čekanka)
- чеканить (čekanitʹ), отчеканить (otčekanitʹ)
- чеканный (čekannyj)