Definify.com
Definition 2024
поучи
поучи
Macedonian
Verb
поучи • (pouči) pf (imperfective учи or поучува)
Conjugation
Conjugation of поучи (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | поучел | поучил | adjectival partc. | поучен |
feminine | поучела | поучила | adverbial partc. | — |
neuter | поучело | поучило | verbal noun | — |
plural | поучеле | поучиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | поучам | поучев | поучив | — |
2nd singular | поучиш | поучеше | поучи | поучи |
3rd singular | поучи | поучеше | поучи | — |
1st plural | поучиме | поучевме | поучивме | — |
2nd plural | поучите | поучевте | поучивте | поучете |
3rd plural | поучат | поучеа | поучија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум поучил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев поучил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе поучам | ќе + present | ||
future in the past | ќе поучев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум поучел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би поучил | би + aorist л-participle |