Definify.com

Definition 2024

пазвані́ць • ‎(pazvanícʹ) ‎(perfective, imperfective званіць)

Conjugation of пазваніць

perfective aspect
infinitive	пазвані́ць (pazvanícʹ)
adverbial	present tense	past tense
	—	пазвані́ўшы (pazvaníŭšy)
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	—	пазваню́ (pazvanjú)
2nd singular (ты ‎(ty))	—	пазво́ніш (pazvóniš)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	—	пазво́ніць (pazvónicʹ)
1st plural (мы ‎(my))	—	пазво́нім (pazvónim)
2nd plural (вы ‎(vy))	—	пазво́ніце (pazvónicje)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	—	пазво́няць (pazvónjacʹ)
imperative	singular	plural
	пазвані́ (pazvaní)	пазвані́це (pazvanícje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	пазвані́ў (pazvaníŭ)	пазвані́лі (pazvaníli)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	пазвані́ла (pazvaníla)
neuter (яно́ ‎(janó))	пазвані́ла (pazvaníla)