Definify.com
Definition 2024
изумува
изумува
Macedonian
Verb
изумува • (izumuva) impf
Conjugation
Conjugation of изумува (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | изумувал | — | adjectival partc. | изумуван |
| feminine | изумувала | — | adverbial partc. | изумувајќи |
| neuter | изумувало | — | verbal noun | изумување |
| plural | изумувале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | изумувам | изумував | — | — |
| 2nd singular | изумуваш | изумуваше | — | изумувај |
| 3rd singular | изумува | изумуваше | — | — |
| 1st plural | изумуваме | изумувавме | — | — |
| 2nd plural | изумувате | изумувавте | — | изумувајте |
| 3rd plural | изумуваат | изумуваа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум изумувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев изумувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе изумувам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе изумував | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум изумувал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би изумувал | би + imperfect л-participle | ||