Definify.com
Definition 2024
викне
викне
Macedonian
Verb
викне • (vikne) pf (imperfective вика)
Conjugation
Conjugation of викне (perfective, present in -е)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | викнел | викнал | adjectival partc. | викнат |
feminine | викнела | викнала | adverbial partc. | — |
neuter | викнело | викнало | verbal noun | — |
plural | викнеле | викнале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | викнам | викнев | викнав | — |
2nd singular | викнеш | викнеше | викна | викни |
3rd singular | викне | викнеше | викна | — |
1st plural | викнеме | викневме | викнавме | — |
2nd plural | викнете | викневте | викнавте | викнете |
3rd plural | викнат | викнеа | викнаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум викнал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев викнал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе викнам | ќе + present | ||
future in the past | ќе викнев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум викнел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би викнал | би + aorist л-participle |