Definify.com

Definition 2024

όρος

όρος

See also: ορός, ὄρος, and ὅρος

Greek

Noun

όρος • ‎(óros) m ‎(plural όροι)

term (word, phrase; limitation, restriction)
definition, stipulation
clause
(law) article

Declension

declension of όρος

	singular	plural
nominative	όρος	όροι
genitive	όρου	όρων
accusative	όρο	όρους
vocative	όρε	όροι

Related terms

όριο n ‎(ório, “limit, boundary”)
ορίζω ‎(orízo, “define, designate”)
αφορίζω ‎(aforízo, “excommunicate”)
καθορίζω ‎(kathorízo, “designate”)
περιορίζω ‎(periorízo, “limit, localise”)
ορισμός m ‎(orismós, “definition”)
αφορισμός m ‎(aforismós, “aphorism”)

καθορισμός m ‎(kathorismós, “determination, setting”)
περιορισμός m ‎(periorismós, “restriction, limitation”)
σύνορο n ‎(sýnoro, “frontier, border, boundary”)
συνορεύω ‎(synorévo, “to border, to abut”)
εξορία f ‎(exoría, “banishment”)
υπερορία f ‎(yperoría, “exile”)

Etymology 2

From Ancient Greek ὄρος ‎(óros).

Noun

όρος • ‎(óros) n ‎(plural όρη)

mount, mountain
Το όρος Έβερεστ είναι το ψηλότερο βουνό της οροσειράς των Ιμαλαΐων.‎

To óros Éverest eínai to psilótero vounó tis oroseirás ton Imalaḯon.

Mount Everest is the highest mountain in the Himalayan massif.

Usage notes

Όρος is more typically used in the name of a mountain than as a general term, when its synonym βουνό might be used.

Declension

declension of όρος

	singular	plural
nominative	όρος	όρη
genitive	όρους	ορέων
accusative	όρος	όρη
vocative	όρος	όρη

Synonyms

βουνό n ‎(vounó, “mountain”)