Definify.com
Definition 2024
ψαλτήριον
ψαλτήριον
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɸsaltírion/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /psaltírion/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /psaltíɾion/
Noun
ψαλτήριον • (psaltḗrion) n (genitive ψαλτηρίου); second declension
- stringed instrument, harp
Inflection
Second declension of ψαλτήριον, ψαλτηρίου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | τὸ ψαλτήριον | τὼ ψαλτηρίω | τὰ ψαλτήριᾰ |
Genitive | τοῦ ψαλτηρίου | τοῖν ψαλτηρίοιν | τῶν ψαλτηρίων |
Dative | τῷ ψαλτηρίῳ | τοῖν ψαλτηρίοιν | τοῖς ψαλτηρίοις |
Accusative | τὸ ψαλτήριον | τὼ ψαλτηρίω | τὰ ψαλτήριᾰ |
Vocative | ψαλτήριον | ψαλτηρίω | ψαλτήριᾰ |
References
- ψαλτήριον in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ψαλτήριον» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette